Maria Canyigueral

Postals il.luminades - Résonance de la Catalogne

De Componisten

 

 Frederic Mompou (1893-1987)

Frederic Mompou
De Catalaanse componist en pianist Frederic Mompou is vooral bekend door zijn intieme, minimalistische en improviserende muziek. Hij was een man van weinig woorden en een musicus van weinig noten. Zijn belangrijkste invloeden waren het Franse impressionisme, Eric Satie en Gabriel Fauré. Zijn eigen esthetisch ideaal vond hij in een muzikale expressie die “de stem van de stilte” oproept. Ook de klanken en de geuren van de maritieme wijk van Barcelona, de kreet van meeuwen, het geluid van spelende kinderen en de populaire Catalaanse cultuur waren een bron van inspiratie. Zijn meesterwerk “Musica Callada” is gebaseerd op de mystieke, stille poëzie van de dichter San Juan de la Cruz. Met eenvoudige, zelfs kinderlijke melodieën weet hij een melancholische sfeer en een heimwee op te roepen naar een vergeten en ver verleden. In de loop van zijn carrière ontving Mompou talrijke onderscheidingen waaronder Chevalier des arts et lettres (Frankrijk), Premio Nacional de Música (Spanje), Doctor honoris causa, Universitat de Barcelona (1979) en Medalla d'Or de la Generalitat de Catalunya, de hoogste Catalaanse onderscheiding (1980).
 
 
 
Joan Magrané Figuera (°1988)
Joan Magrane Figuera wzw
 
De Spaanse musicus Joan Magrané Figuera begon zijn opleiding onder de voogdij van Ramon Humet, Spaans componist, professor aan het Conservatorio de Vilaseca en aan het Superior Conservatorium van Liceo in Barcelona. Later studeerde hij aan de Esmuc in Barcelona, aan de Kunst Universität in Graz en aan het Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse in Parijs. Ook volgde hij masterclasses van internationale componisten, o.a bij Pierre Boulez en Alberto Possades. Zijn werken worden in heel Europa uitgevoerd door internationale muziekensembles, zoals o.a. het Intercontemporain Ensemble, het BBC Scottisch Symphony Orchestra  en het Symfonisch Orkest van Barcelona.
 
 
 
Morritz Eggert (°1965)
Morit Zeggert zw 
In 1975 begon Morritz Eggert zijn studies piano en compositie aan Dr. Hoch’s Konservatorium, aan de Kusikhochschule in Frankfurt en De Hochschule für Musik und Theater München.
Later vervolgde hij zijn pianostudies in Londen als post-graduaat student compositie, aan de Guildhall School of Music and Drama. De componist Moritz is bekroond met de Schneider-Scott Muziekprijs in Salzburg, de Ad Referendum prijs in Montreal en de Siemens-Förderpreis. In 1989 was hij winnaar op de International Gaudeamus Competition for Performers of Contemporary Music. In 1991 richtte hij het A-DEvantgarde-Festival voor nieuwe muziek op in Munchen. Sinds 2010 is Moritz Eggert hoogleraar compositie aan de Hochschule für Musik und Theater in Munchen.
 
 
 
Nicolas Bacri (°1961)
Nicolas Bacri (°1961)

De Parijzenaar Nicolas Bacri is een van de meest belangrijke hedendaags componisten. Hij schreef reeds meer dan hondveertig werken, waaronder twee opera’s, zeven symfonieën, negen strijkkwartetten, zeven cantates, vier vioolconcerten, vier trio’s met piano, sonates, suites… In zijn boek Foreign Notes 4 stelt Nicolas Bacri: "Mijn muziek is niet neoklassiek. Het is klassiek, omdat het een classicisme behoudt dat tijdloos is: de strengheid van expressie. Mijn muziek is niet neoromantisch. Het is romantisch, omdat het een romantiek behoudt dat tijdloos is: de dichtheid van expressie. Mijn muziek is modern, omdat het een modernisme brengt dat tijdloos is: de uitbreiding van het expressieveld. Mijn muziek is postmodern omdat het een postmodernisme behoudt dat niet aan tijd gebonden is: de mix van expressietechnieken.” “Bacri est devenu l’un des representans les plus importants sur le plan Mondial de la composition en tien avec la tradition.”
J.D. Le Figaro
 
Antón Garcia Abril (1933-2021)
Anton Garcia Abril 
 Deze Spaanse musicus studeerde tussen 1952 en 1955 aan het Koninklijk Muziek Conservatorium van Madrid. Daarna volgde hij compositi leer aan de Accademia Chigiana in Siena onder Vitto Frazzi. In 1964 kreeg hij een studiebeurs van de Juan March Foundation in Madrid, om zich verder te vervolmaken aan de Santa Cecilia National Academy in Rome. Het jaar daarop won hij de Torno de Plata-prijs voor religieuze muziek. Ook vertegenwoordigde hij Spanje op het 39ste festival van de International Contemporary Music Society in Madrid. Tussen 1988 en 1989 nam hij deel aan het International Contemporary Music Festival, Festival of Peace, gehouden in Leningrad. In 1993 kreeg hij de Aragon Regional Authority Medal voor culturele verdienste, de National Prize for Spanish Music van de Guerrero Foundation.
 
 
Enric Granados (1867-1916)
Enric Granados (1867-1916)

Als jonge man volgde Enric Granados eerst pianolessen in Barcelona. In 1887 ging hij naar Parijs, waar hij privélessen kon volgen bij de conservatoriumdocent Charles Wilfrid de Bériot. De Bériot drong aan op een uiterste verfijning van de klankkleur, die de speelwijze van Granados sterk beïnvloedde. De Bériot bewonderde Granados ook voor zijn gevoel voor improvisatie. Eind 19de
eeuw kwamen de eerste successen, maar niet voor lang. Door de Eerste-Wereldoorlog werden de Europese optredens van Granados geannuleerd. Begin 1916 werden de eerste opvoeringen in New York zeer goed ontvangen. Kort daarna werd hij uitgenodigd voor een pianorecital voor president Woodrow Wilson. Zijn muziek kan worden verdeeld in drie stijlen of periodes: eerst een romantische stijl, dan een meer nationalistisch-Spaanse stijl en tenslotte de Goya-periode, die de pianosuite Goyescas , de opera Goyescas en Tonadillas voor stem en piano omvat. Granados had een belangrijke invloed op minstens twee andere Spaanse wereldmuzikanten: Manuel de Falla en Pablo Casals.
 
 
 
Xavier Montsalvatge (1912-2002)
Xavier Montsavalvatge

 

De componist Xavier Montsalvatge is een van de sleutelfiguren van de Spaanse muziek uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Hij studeerde viool en compositie aan het conservatorium van Barcelona.
In 1934 won hij de Rabell prijs voor zijn impromptu’s (improvisaties) voor piano. Zijn stijl valt onder te delen in verschillende periodes. Aanvankelijk werd hij sterk beïnvloed door de dodecafonie of twaalftonenstelsel van Arnold Schönberg en de vernieuwende muziek van Richard Wagner. Dan volgde een periode waarin hij zich liet inspireren door de Antilliaanse muziek.Daarna werd hij geboeid door de Franse componisten als Olivier Messiaen en Georges Auric, waarvan de muziek een beslissende invloed heeft gehad op zijn eigen werk. Montsalvatge onderzocht vrijwel alle muzikale vormen, van opera tot kamermuziek. Zijn internationale faam heeft hij vooral te danken aan één charmant en buitengewoon werk: Cinco Canciones Negras, geschreven voor mezzosopraan en orkest.